Okres lata dla hodowców koni oraz bydła jest momentem gromadzenia zapasów na cały rok. Szczególnie w tym momencie warto rozważyć zależność jakości siana od procesu technologicznego jego produkcji. Obecnie jest niemożliwe by znaleźć gospodarza, który zajmuje się produkcją siana luzem. Praktycznie produkcja opiera się sprasowaniu w baloty albo w kostki. W tym momencie powstaje dylemat, którą z opcji wybrać. Postaram się opisać jak najbardziej obiektywnie wady i zalety obu wariantów aby każdy mógł podsumować i wyciągnąć własne wnioski.
Siano balowane
Zalety:
- niższa cena,
- wysoka mechanizacja podczas produkcji,
- wysoka mechanizacja podczas załadunku i rozładunku,
- w przypadku bezdeszczowej pogody, brak przymusu bezpośredniego magazynowania po prasowaniu. Siano dodatkowo oddycha, wiatr owiewa a słońce podsusza pozostałości soków z trawy podczas zgniotu,
- wygodniejsze i szybsze zakarmianie siana dzięki maszynom,
- mniej połamane źdźbło trawy,
- wierzchnia warstwa stanowi zaledwie ok 7 % wartości balotu i tyle też może ulec zabrudzeniu.
Wady:
- duża objętość i siła sprasowania utrudniają oddychanie siana,
- w tak zamkniętej przestrzeni, istnieje większe ryzyko rozwoju pleśni, które jest trudne do wykrycia w pierwszych tygodniach magazynowania,
- trudność w określeniu jakości siana w balocie,
- konieczność posiadania dużych powierzchni magazynowych, parterowych,
- w przypadku braku maszyn, utrudniony załadunek i rozładunek,
- w przypadku braku maszyn, utrudnione i wolniejsze zakarmianie siana.
Siano kostkowane
Zalety:
- mniejsza siła sprasowania oraz mniejsza objętość ułatwiają szybkie oddychanie,
- mniejsza siła sprasowania oraz mniejsza objętość zmniejszają ryzyko rozwoju pleśni, którą można szybko wykryć,
- większa smakowitość siana,
- łatwość zweryfikowania jakości siana,
- łatwość w magazynowaniu, mniejsze wymagania przestrzenne (np. poddasze), elastyczne dopasowanie do kubatury przestrzeni magazynowej,
- łatwość w zakarmianiu siana w mniejszych stajniach/oborach,
Wady:
- wyższa cena,
- konieczność magazynowania bezpośrednio po prasowaniu,
- pracochłonny i wolniejszy załadunek oraz rozładunek,
- pomimo zmechanizowania podczas produkcji oraz załadunku czy rozładunku, konieczność zaangażowania pracy większej ilości ludzi,
- konieczność
- utrudniony i wolniejszy załadunek oraz rozładunek,
- wierzchnia warstwa stanowi aż ok 30 % wartości kostki i tyle może ulec zabrudzeniu.
Zbiór dobrego jakościowo siana nie należy do łatwych.
Jest procesem wieloletnim, rozpoczynającym się od przygotowania gleby, zapewnienia odpowiedniej melioracji, wysiewie w właściwym czasie, skończywszy na koszeniu i magazynowaniu. Dawniej siano zanim trafiło do stodoły wysychało na kopach na łące, następnie dosuszano na żerdziach i dopiero potem luzem składowano w magazynach. Dla pewności siano posypywano solą, która pochłaniała wilgoć i dodatkowo poprawiała smak. Ten sposób produkcji zapewniał zredukowanie zapylenia oraz zapleśnienia siana. Konieczność dużych nakładów pracy ludzkiej zmusiła do mechanizacji zbiorów.
Siano sianu nierówne.
Oba wyżej wymienione warianty mają swoje wady i zalety. Skierowane są do różnych odbiorców. W dużych hodowlach nie jest ekonomiczne pozwolenie sobie na poniesienie kosztów wynikających z zwiększonych nakładów pracy. Dlatego baloty zdecydowanie skierowane są dla klientów posiadających większą liczbę zwierząt hodowlanych. Małe kostki idealnie pasują do mniejszych hodowli, gdzie 12 kg siana podać może zwierzęciu nawet dziecko.